| Imakluk revisited |
|
De mensen die het verhaal achter Ons Marie hebben gelezen weten dat we in 2007 onze eerste meters in een Defender hebben gemaakt bij Imakluk. We hebben daar een geweldige dag gehad, zo geweldig dat we allebei besmet zijn geraakt met het virus en nu een 110 en een 88 hebben.
Deze keer zijn we voor de middag terug gegaan naar de plekken waar we de eerste keer zijn gaan rijden. Na de lekkere lunch gingen we naar een nieuw stukje. We reden het bos in en Jules wijst ons een pad wat je nog niet zou herkennen als pad als je er met je neus recht voor staat. Het pad is speciaal geprepareerd voor Land Rovers, links en rechts vaak net genoeg ruimte om je er door te wringen maar of je de auto uit zou kunnen betwijfel ik. Schuin achteruit tegen een helling op rijden tussen twee flinke bomen door, een afdaling met meteen daarna een scherpe bocht naar rechts, bochten die je maar op 1 manier kunt nemen (anders mag je een aantal keer steken...). Een berg zand op waar zelfs een 110 moeite mee heeft (zelfs op de bevroren ondergrond!). Noem maar op. We hebben weer enorm genoten van de verschillende geprepareerde en ongeprepareerde stukken en in de tussentijd toch weer flink wat opgestoken. De volgende keer dat we het terrein in gaan gaan we met meer vertrouwen en nog meer plezier. Niet dat we aandelen hebben maar als je op zoek bent naar een dagje aan je terreinvaardigheden werken dan is dit zeker een aanrader!
|
