D'n Harrie heeft een zwart dak, herstel een wit dak, herstel een aluminium kleurig dak...

Een dag voor de Steenfabriek Trial ben ik toch maar met spons, emmer en tuinslang aan de slag gegaan. Geweldig om te zien hoe het dak toch snel weer zijn oorspronkelijke kleur kreeg. Maar doordat het vuil er af ging werd ook duidelijk dat de laklaag niet echt goed meer is. Op verschillende plekken ging de lak er bijna nog makkelijker af dan het vuil. Dus komend weekend, als het weer mee zit, ga we aan de slag met roller, primer en kwast om er voor te zorgen dat de boel niet verder verslechterd. Zodra dan alle roest weg is gaat hij helemaal kaal en komt er een goede stevige laklaag op. 

Maar dat staat nog op de lijst voor de toekomst...

22 maart 2009, al vroeg uit de veren want we gaan vandaag lekker in de modder spelen. Ons Marie en D'n Harrie mogen mee dus we gaan in alle rust op weg. Na een (te) lang stuk snelweg komen we eindelijk de dijk op gereden richting het terrein waar Saris 4x4 samen met de Lions Club Over-Betuwe een weiland om had getoverd tot een perfect 4x4 terrein. Niet zo groot dat je er uren over doet om een enkel rondje te maken en ook weer niet zo klein dat je de hele tijd op elkaar stond te wachten. 

Omdat Saris 4x4 geen Land Rover specialist is waren er naast Land Rovers ook een aantal andere 4x4's. Van zo goed als standaard tot volledig aangepast aan het terrein, er was van alles. Door de aandacht die er op het forum van de LRCH aan was besteed waren er flink wat Land Rovers, opvallend was dat D'n Harrie zich omringd zag door een flink aantal leeftijdgenoten.

Voordat we het terrein op konden moesten we ons eerst even registreren en kregen we een raamsticker en een trekhaak dop. Daarna snel door, even parkeren en bekenden begroeten.

Na het vervangen van de lichtschakelaar heeft D'n Harrie wat moeite gehad met zijn achterlichten. Verschillende keren ben ik aan de slag geweest met het checken waar het probleem zou zitten maar de oorzaak kon ik niet echt vinden. Afgelopen zaterdag hadden we geen hondenschool en had Bert plek in zijn werkplaats. Dus op naar Ridderkerk om de boel op te lossen.

Veel tijd hebben we niet besteed aan het zoeken naar de oorzaak, te meer omdat er in 37 jaar tijd toch al wat veranderd is door de vorige eigenaren. We hadden twee mogelijke oplossing bij de hand: een kompleet nieuwe kabelboom naar achteren trekken door het chassis (de lange en langdurige oplossing) of een nieuwe draad door de cabine leggen en in een later stadium alle draden goed regelen.

We hebben voor de laatste oplossing gekozen. Dus hebben we de rechter achterstoel verwijderd, het kapje open geschroefd en zijn we eerst toch nog even gaan kijken naar wat het probleem zou kunnen zijn. Het vermoeden dat het een kabelbreuk is kregen we niet bevestigd maar omdat we met een nieuwe (tijdelijke) draad wel stroom op het achterlicht kregen hebben we het toch maar op een kabelbreuk gehouden. Snel een nieuwe kabel binnendoor gelegd, mooi in de "kabelgoot" binnen langs het dak gelegd en her en der van de bestaande gaten gebruik gemaakt.

Aan het eind van de dag met een nog grotere glimlach op mijn kop naar huis gereden door het donker!

Maar niet voordat ik mezelf nog verder in de nesten had gewerkt: omdat het dak van D'n Harrie niet meer zo "wit" is als het ooit is geweest wilde ik eens kijken of we daar weer wat zooi vanaf konden krijgen. Met wat speciaal spul lijkt dat aardig te lukken. Tot zover niet veel bijzonders totdat ik de poetslappen op de frontwing legde...

Toen ik die namelijk op pakte zag ik een nat plekje door de lappen. Dat veegde ik even uit en van het een kwam het ander en voordat ik het wist had ik het hele paneel gepoetst. Je ziet echt een mega verschil (nog geen foto's gemaakt...) het deel dat ik had gepoetst blinkt, de rest niet...

Dus ik heb "goed wassen en dan poetsen en in de was zetten" aan het to-do lijstje toegevoegd...

Je hebt een Land Rover, dus dan wil je ook wat doen met je trots. Natuurlijk probeer je er zo veel mogelijk mee te rijden en hem/haar in goede staat te krijgen en houden.

Het mooiste is natuurlijk als je de bagger in kunt, lekker spelen in de zandbak, ploeteren in de modder. En niet te vergeten het kijken naar al het andere moois wat er rond rijdt. Als je dan ook nog eens vrienden kennis kunt laten maken met de lol van het baggeren dan kan je dag niet stuk. Bijkomend nadeel is dat we het zo druk hebben gehad dat er eigenlijk alleen maar wat foto's gemaakt zijn van de Trial die op dezelfde dag werd verreden.

Het was de eerste keer dat D'n Harrie echt de bagger in ging. Ondanks dat je het al verwacht deed D'n Harrie het zo geweldig dat we versteld stonden van hoe zo'n oud bakkie zich houdt in het terrein. Geen enkele keer het idee gehad dat we in de problemen zouden komen. Al deed een IIa voor ons af en toe wel wat moeilijk en leek hij vast te lopen. Toen wij er doorheen mochten geen enkel probleem! Zo soepeltjes dat je je af ging vragen waarom onze voorganger er zoveel moeite mee had. Zouden de twee trips met Imakluk zoveel verschil hebben gemaakt?

We zijn op zoek naar de volgende uitdaging!